Çocukların Ruhsal Sağlığı ve İlaç Kullanımı: Gerçekler ve Tartışmalar
Gençlerimiz sıkıntıda. Başlıklar gençlik ruh sağlığı konusunda yüksek sesle alarm çalıyor ve veriler iç karartıcı. 2023 yılında, Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri tarafından yapılan bir ankete göre, lise öğrencilerinin %40’ı geçen yıl sürekli olarak umutsuz veya üzgün hissettiğini belirtti. Dokuz yüzde intihar girişiminde bulunmuştu. Bunun bir kısmı COVID’den kaynaklanıyor. Bir kısmı sosyal medya ile ilişkili. Ardından zorbalık, akademik başarıya ulaşma baskısı, uyum sağlama baskısı var. Amerika’da genç olmak zor.
Mental sağlık konusundaki artan farkındalık sevindirici olabilir. Son yıllarda gençlerin ruh sağlığına dikkat çekmek için atılan adımlar umut verici. Ancak, Başkan Donald Trump’ın son zamanlarda çocuklardaki kronik sağlık sorunlarına odaklanan bir yönetmelik yayınlaması, tartışmalara yol açtı. Bu yönetmelik, Robert F. Kennedy, Jr.’ın Sağlık ve İnsan Hizmetleri Bakanlığı direktörü olarak göreve başlamasının hemen ardından yayınlandı.
Ancak, bu direktifte, Ulusal Sağlık Enstitüleri ve diğer kurumlar tarafından finanse edilen araştırmaların “altın standart” olmadığına dair şüpheleri dile getiren ve doktorların dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu ve depresyon gibi durumlar için aşırı ilaç yazdığını iddia eden ve “tıbbi tedavilerin” pediatrik kronik hastalık sorununun bir parçası olabileceğini iddia eden ifadeler bulunuyor. Belki de en rahatsız edici olanı, yönetimin ruh ve davranış bozuklukları için reçeteli ilaçları tanımladığı dildeki “tehdit” ifadesidir.
Bu dil, çocukları zor durumda olan ailelere karşı bir damga vuruyor. Tıbbi profesyonellerin uzmanlığını zayıflatıyor. Ve kanıtlanmamış, yeterince araştırılmamış tedavilerin meşruiyet kazanmasına olanak tanıyor.
CDC’ye göre, 2021 ve 2022 yıllarında, ABD’li gençlerin yarısından fazlası ruh sağlıkları hakkında bir sağlık uzmanıyla konuşmuş. Gençlerin yaklaşık %14’ü duygusal durumlarını veya konsantrasyon ve davranışlarını yönetmek için ilaç aldığını bildirdi. Ancak %20’si daha fazla yardıma ihtiyacı olduğunu belirtti.
Uygun hizmetlerin sağlanmasının ilk adımı olarak sık sık okul sistemine başvuruluyor. ABD’deki birçok çocuk için uygun hizmetler, bir öğretmenin, bir yardımcının, bir danışmanın veya başka bir profesyonelin “Hey, bu çocuğa yardıma ihtiyacı var” demesiyle veya bir çocuğun endişe verici davranışlar sergilemesiyle mümkün oluyor. Bu takdire değer ve gerekli bir adımdır. Ancak bazı eyaletler şimdi, bu çocuklar için Eğitim Bakanlığı’ndan alınan 504. bölümü eğitim hakları kapsamında, ve diğer engelli çocukların hakları kapsamında dava açıyorlar, çünkü Biden yönetimi tarafından LGBTQ gençleri tanıyan şekilde değiştirildi.
Bu yönetmeliğin acımasızlığı ve tutarsızlığı işte burada ortaya çıkıyor. LGBTQ olan çocuklar, ülkemizde depresyon ve anksiyete oranlarının en yüksek olduğu gruplardan biridir. 2022-2023 yılında %41’i intihar düşüncesi taşıdı. Ve şimdi bir hükümet, sağlık hizmetleri veri tabanlarından onları silmeye veya en azından ziyaret eden insanlara cinsiyet konusunda konservatif ideolojiyi yönlendiren erkek-kadın ikiliğiyle uyuşmayan cinsiyet ve cinsellik referanslarını kaldırmak için, cinsiyet ve cinsellikle ilgili referansları kaldırmak için başlangıçta Trump yönetimindeki başlangıçta geçici olarak kaldırılan raporlardan gelen istatistikleri yayınlamamaya çalışıyor.
Trump yönetiminin çocukların ruh sağlığına ilişkin kararları neler getirecek? LGBTQ genç depresyonunu “iyileştirmek” için dönüşüm terapisine federal fon sağlamak mı? RFK, Jr.’ın “iyilik çiftlikleri” olarak adlandırdığı bağımlılık tedavisi kamplarına vergi milyarlarını yönlendirmek mi? Ruhsal bozuklukları tedavi etmek için hidroksiklorokin gibi klinik denemeleri teşvik etmek mi (bunu COVID’den hatırlıyor musunuz?) veya depresyon için bir tedavi olarak meyve suyunu tanıtmak mı? Bu tabii ki spekülasyon, ancak Kennedy’nin, yönetimin onayı ile, vergi dolarlarını test edilmemiş, etkisiz veya zararlı tedavileri tanıtmak için kullanıp kullanmayacağı daha geniş bir soru olarak kalıyor.
Kennedy bir yargıcı ve şimdi ülkemizin en kapsamlı sağlık hizmeti kuruluşunu yöneten bir yargıç. Bir doktor değil, bir sağlık uzmanı değil, bir yargıç ve son bir on yıldır altını kazmaya çalıştığı sağlık hizmetlerini desteklemek için verileri görmek istediğini sürekli tekrarladı. Bir zamanlar belirli antidepresan ilaçları kullanan insanları “bağımlı” olarak adlandıran ve bu ilaçların, Prozac gibi selektif serotonin geri alım inhibitörleri gibi ilaçların eroin den daha zor bırakıldığını (yanlış biçimde) iddia eden bir yargıç. Ve şimdi çocuklarınızın ruh sağlığı hizmetlerine talip olmak istiyor.
İkinci Trump yönetimi, sağlık kurumlarını zayıflatırken, COVID sırasında yaptığı gibi tele tıbbı kolaylaştırarak daha fazla çocuğun terapi ve psikiyatride hizmet almasını sağlayabilir. Yönetim, verileri çeker ve mevcut verilerin geçerliliğini sorgularken, herhangi bir veriye sahip olduğumuz verilerin geçerliliğini sorgular. Yönetmelik, sigortacılarla işbirliği yaparak erişimi artırmayı hedeflediğini belirtiyor, ancak bu ne anlama geliyor? Tıp fakültelerimiz yeterince çocuk psikiyatrist yetiştirmiyor. Ve Trump’ın yine yabancı tıp mezunlarını, özellikle de psikiyatri alanında boşlukları dolduran birçok yabancı tıp mezununu hedefleyip hedeflemeyeceği belirsiz.
Antidepresanlar herkes için çalışmıyor ve bazıları çocuklarda intihar düşünceleriyle ilişkilendirilmiş. Uyarıcılar tüm ADHD’li çocuklara yardımcı olmuyor. Ancak bu durum neredeyse ülkedeki her ilaç sınıfı için geçerli – bazıları için işe yarayanlar diğerleri için işe yaramıyor. Bu arada, sadece %14’ü gençler ilaç alıyor ve beşte biri daha fazla yardıma ihtiyacı olduğunu söylüyor. Bu aşırı ilaçlama nasıl oluyor?
Antidepresanlara saldırmak ve saçma sapan bir şekilde bunların eroin den daha zor bırakıldığını iddia etmek, çocukların bakımı için doğru bir yol değildir. Bu komisyonun yeniden icat etmeye çalışmaması gereken bir tekerlek olduğunu görmeliler. Eğer üyeler, çocuklardaki ruh sağlığı bozukluklarını bir kronik sağlık sorunu olarak çözmek istiyorlarsa, kanıta dayalı tedavilerin daha erişilebilir olmasını sağlamaları, sigorta ve işgücü geliştirme teşviklerini artırmaları ve bu sağlık hizmeti türünden yararlanan aileleri ve çocukları damgalamayı ve onlara ihtiyacı olan ve fayda sağlayan sağlık hizmetlerine yönelik olarak gereksiz yere korkutmamaları gerekiyor.
YARDIMA İHTİYACINIZ VARSA
Eğer siz veya tanıdığınız biri mücadele ediyorsa veya intihar düşüncesi taşıyorsa, yardım alabilirsiniz. 988 İntihar ve Kriz Hattı’nı arayabilir veya mesaj atabilir veya çevrimiçi Lifeline Sohbeti’ni kullanabilirsiniz.
Bu bir görüş ve analiz makalesidir ve yazarın veya yazarların ifade ettiği görüşler zorunlu olarak Scientific American’ın görüşleri değildir.
