Başlık: İçe Dönük Çocuğun İhtiyaçlarını Anlamak Başarısına Yardımcı Olacaktır
Çocuklarım farklı gezegenlerde yaşıyor. Kızım cesur ve gürültülü, konuşkan ve aktif. Tırmanmaktan ve sallanmaktan mutlu oluyor, ve hafta sonu altı tane oyun arkadaşı olsa bile yeterli olmaz. Oğlum ise daha düşünceli ve sessiz. Bir problemi çözmeye çalışmadan önce uzun süre anlamaya zaman harcıyor. Okulda her gün aynı iki çocukla oynamaktan memnun. Ama yalnız oynamaktan da mutlu, ya da ben bulaşık yıkarken veya bilgisayarımda çalışırken yanımda oynamaktan da mutlu.
Bu çocuklar popüler kişilik testleri için çok genç, ama şimdiden kızımın daha dışa dönük, oğlumun daha içe dönük olduğunu görüyorum. Geçen yaz, kızımı gece kampa götürdük ve yakındaki bir tatil kiralamasında kaldık. Hemen her sabah, oğlum ve ben erken kalkıp plaja gittik, sadece biz, kuşları izlemek ve kabuk aramak için. Kumda kazarken, erken sabah sahil boyunca dolaşırken, ne kadar mutlu olduğunu, bu sakin, düşünceli gezilerin onun kovasını nasıl tamamen doldurduğunu görebiliyordum, ama bu kız kardeşini hiçbir şekilde mutlu etmeyeceğini görebiliyordum. Kendime sormaya başladım: Yavaş anlar için ihtiyacını karşılıyor muyum? Sessizlik için ihtiyacını karşılıyor muyum?
Ben daha dışa dönük biri, bir sosyal kelebek, birçok arkadaş grubu ve iyi bir parti verme eğiliminde biriyim. Ama zıtlıklar birbirini çeker, ve hayatım daha içe dönük insanlarla dolu, partnerim ve en iyi arkadaşlarımdan biri de dahil. Bu kişilik özelliklerinin bir spektrum olduğunu ve çoğumuzun ambivert olduğunu biliyorum, ama toplumun yapısı – ve genellikle çocukluk – daha sesli, daha parlak, daha konuşkan, daha sosyal olanlara ödül verme eğilimindedir, hatta bazı tahminlere göre insanların %57’sini içe dönük olarak yerleştirir. Yıllar önce, daha iyi bir arkadaş, iş arkadaşı ve insan olmak için, daha fazla öğrenmeye karar verdim. Susan Cain’in Quiet adlı kitabını aldım, etrafımızdaki daha içe dönük insanların gücü ve bilgeliğini açıklayan göz açıcı bir eser. Çalışması daha sessiz insanlar için de uygun işyeri ortamlarına dikkat edilmesi gerektiğini açıkça ortaya koyuyor. Quiet, bize, bu kişilere alan açmak, destek olmak ve onları savunmak için bir oyun planı sunuyor.
Ancak kitap genellikle yetişkinler hakkındadır. Oğlum aklımda olduğu için, Susan’a başvurdum. İstediğim şeyi bilmek istedim: “Çocuklar için kurallar farklı mı? Küçük içe dönükümü en iyi nasıl hizmet edebilirim?” [Röportajın düzenlenmiş metni aşağıda bulunmaktadır.]İçe dönük bir çocuğun ihtiyaçlarının, dışa dönük bir çocuğunkinden farklı olarak neler olduğuyla ilgili büyük, genel bir soru var. Çocuklarımızı başarılı olmaları için neye ihtiyaçları var? Orada birçok soru var! İlk olarak, daha sessiz ve çekingen çocuklar için, bu iki şey arasında bir fark var. İçe dönük bir çocuk, genellikle çok fazla uyarıcı ortamları tercih etmeyen ve genellikle daha sessiz bir şekilde, bir kerede bir başka çocukla sosyalleşmek isteyen biridir. Utangaç bir çocuk aslında çok dışa dönük olabilir ve genellikle büyük, coşkulu bir ortamda birçok çocukla birlikte olmaktan hoşlanabilir. Ama utangaçlık, sosyal anksiyete ve yargılanma korkusu hakkında daha fazla.
Anladım. Benim çocuğum için kesinlikle daha az uyarıcı ortamları seviyor. Yeni yerlere alışmak için uzun zaman alıyor, yeni insanlarla tanışmak kadar. Evet, bu çocuklar daha uzun bir pistlere sahipler. Bir çocuğun yüzme öğrenme süreci örneğini vereyim. Bu çocuklar genellikle suyun etrafında ilk kez tereddüt ederler. Sadece onları havuza atmamak istemezsiniz, ki bu bir ebeveynlik okulu. Ama onları da aşırı korumak istemezsiniz. Belki de onları suyun boş olacağını bildiğiniz bir gün havuza götürürsünüz, ve belki o günün alıştırması, çocuğunuzun bir ayak parmağını suya batırmasını teşvik etmek ve sonra onu kutlamak ve dondurma almaya gitmek olabilir. Ve birkaç gün sonra geri dönersiniz, bu sefer dizlerine kadar içeride, ve bundan sonra küçük küçük yaparsınız. Sonunda çocuk yüzmeyi öğrenir ve o çocuğun hemen atlama ile aynı olduğunu anlayamazsınız.
Onlara, hissettiklerinin normal olduğunu ve bu duyguları yönetmeyi ve onlarla çalışmayı öğrenebileceklerini bilmelerini sağlıyorsunuz.
Bu mantıklı geliyor. Büyük bir geçiş, okulun ilk günü, ya da yeni bir okul. Nasıl yardımcı olabiliriz? Bir çocuğun okula ya da yeni bir okula uyum sağlaması için, okulun oyun alanında oyun arkadaşları düzenlediği oyun tarihlerine ev sahipliği yapması gibi bir etkinlik düzenler. Evet, bu büyük bir grup çocukla oyun alanında toplanmak demek. Eğer çocuğunuz oynamak istiyorsa, o zaman bu iyidir, ama değilse, bence çocuğunuzun iyi anlaşacağını düşündüğünüz diğer ebeveynleri ve çocukları tanımlayın ve yaz boyunca orada veya başka bir yerde tek başına bir oyun tarihi düzenleyin.
Daha sessiz çocuklar için sosyal yaşamın yolu genellikle bu köprü arkadaşlar aracılığıyla olur. Bir kişiyle tanışmayı öğrenmek. Kenneth Rubin ve Andrea Thompson The Friendship Factor adlı kitabı yazdılar ve bu kitap, sosyal yaşamda sorunları olan çocukların gelecekteki yaşamlarında sorunları olabileceği endişesine odaklanıyor. Araştırmalarına dayanarak, bu çocukların bir veya iki arkadaşları olduğu sürece, bu onların sosyal bağlantısıdır ve mutlu, başarılı ve ödüllendirici bir yaşam sürmek için ihtiyaç duydukları tek şeydir.
Belki okulun ilk gününde daha erken gelmeyi deneyin, böylece sınıftaki ilk çocuklardan biri olurlar ve hala sessiz ve bunaltıcı değil. Temel olarak, çocuğu yeni bir duruma kendi koşullarında tanıtmaya çalışın.
Okuldaki içe dönük çocuğumuzu desteklemeli miyiz? Becerilerini onurlandıran yolları da içeren bir şekilde onlarla nasıl ilgileneceklerine dair öğretmenleriyle konuşmalı mıyız? Her zaman bir helikopter ebeveyn olma konusunda endişeliyim.
Kesinlikle öğretmene ulaşın. Sadece onlara “Merhaba, çocuğum hakkında size bir şey söylemek istedim ve tavsiyenizi almak istiyorum” veya “Çocuğumun ısınması uzun sürüyor, bu yüzden onu Johnny ile bir şey yapmak için eşleştirmek ne düşünürsünüz?” gibi bir şeyler söyleyin. Ya da daha büyük bir çocuk için belki de “Biliyorum ki önemli bir şey söyleyecekse onu çağıracağınızı önceden bilmesini seviyor ama soğukça çağrılma konusunda gerçekten endişeli” diyebilirsiniz. Çoğu öğretmen, sizi bir ortak olarak yaklaştırırsanız oldukça duyarlıdır. Ve öğretmenler, daha sessiz bir çocuğu anladıklarını gösteren bir geri bildirim verme şekli olabilir. “Sophie’nin sınıfta konuşmasını öğrenmesi gerekiyor” demek yerine, bunu Sophie’nin “derin düşünen biri olduğu ve ne bulacağını her zaman duymaktan çok sevdikleri” şeklinde deneyebilirsiniz.
Genç çocuklar hakkında konuştuk, peki ya daha büyük çocuklar ve gençler? İhtiyaçlarını en iyi şekilde nasıl karşılarız? Daha büyük bir çocuğun, daha sessiz olan birinin çiçek açmasının en önemli yollarından biri, tutkulu oldukları alanlarda ustalık geliştirmeleridir. Tenis olabilir, satranç olabilir, herhangi bir şey olabilir, ama bu ustalığı geliştirmeye lean çünkü araştırmalar, özsaygının ustalıktan geldiğini gösteriyor. Ve bu tutkulu alanlar, daha içe dönük çocuklar için arkadaşlık için harika bir yoldur çünkü genellikle sadece sosyalleşmek için değil, ama belki de eskrim takımındaki arkadaşıyla konuşmayı sevebilirler. Bu aktivitede bir ortaklık vardır.
Teşekkür ederim. Burada önemli olduğunu düşündüğünüz başka bir şey var mı? Aklıma gelmeyen bir şey var mı? Bu kulağa hoş gelmiyor, ama gerçekten öyle değil. Bir çocuğun ebeveynlerinin onları kim oldukları için sevip onurlandırdığını anlamaları gerekiyor. Yıllar boyunca binlerce mektup aldım, ebeveynlerden, çocuklardan, ama aynı zamanda kendilerini yanlış anlaşıldığını hisseden çocuklardan, bu şekilde yanlışlıkla bir şeyin yanlış olduğu iletişimini aldıklarını hisseden çocuklardan. Bu, o çocuğun yıllarca yanında taşıdığı bir utanç yaratır. Bu yüzden ebeveynlerin bunun üzerinde içsel çalışma yapmaları gerekiyor, çünkü içe dönük çocuklara gerçekten anlayan ebeveynlere sahip olduklarında, bu çok uzun bir yol kat eder.
