Başlık: Haberlerden Bunalarak Zihinsel Sağlığınızı Nasıl Korursunuz?
Şubat 2025. Dünya tam bir kaos gibi hissettiriyor ve haberlerden uzak durmak zor. Belki vücudunuz sıkı hissediyor, belki de zihninizi yarıştırıyor. Derin bir nefes alın, sonra okumaya devam edin. Sadece siz değilsiniz: birçok insan son ayların olaylarından bıkkınlık ve tükenmişlik hissettiğini ifade etti. Kasırgaların yanı sıra, Los Angeles bölgesindeki orman yangınları gibi felaketler, korkutucu bir şekilde gerilimli bir başkanlık seçiminin arka planını oluşturdu. Ve yeni yönetim, genellikle yargıçların zaten anayasaya aykırı ilan ettiği yollarla gürültülü ve hızlı hareket etti.
Bilim gazeteciliğini desteklemek
Bu makaleyi beğeniyorsanız, ödüllü gazeteciliğimizi abone olarak desteklemeyi düşünün. Bir abonelik satın alarak, bugün dünyamızı şekillendiren keşifler ve fikirler hakkında etkileyici hikayelerin geleceğini güvence altına almış olursunuz.
Bir dereceye kadar sonuç tanıdık geliyor. Haber aşırı yüklemesi yeni değil; 11 Eylül ve COVID pandemisinin ilk ayları gibi büyük krizler, korku ve belirsizlikle dolu hızlı ateş başlı başına başlıkların benzer bir saldırısını yapmıştır. Ancak uzmanlar, Başkan Donald Trump’ın ikinci döneminin ilk haftalarındaki gelişmelerin insanların yeni becerilerle yönetmeleri gerekebilecek gerçek bir zihinsel sağlık tehdidi oluşturduğunu söylüyor. Scientific American, psikoloji ve ötesinde uzmanlarla, neler olduğu ve bununla nasıl sakin ve denge içinde kalınabileceği konusunda konuştu.
‘Alanı Su Basma’ Stratejisi Nedir?
Politik stratejist Steve Bannon, Trump’a ilk döneminde danışmanlık yapmış ve sağcı hedefleri ilerletmek için medyayı aşırı yüklemeyi açıkça tartışmıştır. Bannon, 2019’da Frontline’a şunları söyledi: “Tek yapmamız gereken, alanı su basmak.” dedi. “Her gün üç şeyle vuruyoruz. Onlardan birine ısırırlar ve işimizi hallederiz: pat, pat, pat.” Bu yaklaşım, Trump’ın tartışmalarda rakipleri ve gerçekleri o kadar çok yalan ve yarım doğrularla bombardımana tuttuğu ‘Gish gallop’ taktiğini anımsatıyor. Kürsünün dışına ve Oval Ofis’in içine gelince, bu taktik, birçok uzmanın belirttiği gibi insanları gerçekliği sorgulamaya teşvik etmek amacıyla büyük miktarda yanlış bilgi üretme öncesi dijital bir Sovyet uygulamasına dayanıyor. Trump yönetiminin bu taktiği, muhalefet arasında bir felç yaratmak için hacme dayanıyor, diyor Delaware Üniversitesi’nde iletişim profesörü Dannagal Young. “Bir gelgit dalgası tarafından eziliyor hissetmek,” diyor. “Bir gelgit dalgasıyla nasıl başa çıkarsınız? Baş edemezsiniz.”
Yönetimden gelen eylemlerin sadece sayısının değil, birçoğunun da tamamen eşi görülmemiş olması da dikkate alınınca, tarihsel ABD paralelleri olmadan çalışmak, beynimizin bu gelişmelerin nereye yol açabileceğini hesaplamasını daha zor hale getirebilir ve bu da haberleri işlemeyi daha da zorlaştırabilir. “Oluşan karmaşa sonuçları gerçekten anlamak çok zor, çünkü sonuçlarını bilmiyoruz,” diyor Kristen Lee, bir psikoterapist ve Northeastern Üniversitesi’nde davranış bilimleri öğretim üyesi.
Ancak mevcut haberlerin sadece başlıkların hacmi ve neyin olduğunu anlamanın zihinsel zorluğu değil, psikologların söylediğine göre, o başlıkların içeriğinin duygusal ağırlığıdır – özellikle ABD’deki olanları gerçekten korkutucu bulanlar için.
Korkunun Beyindeki ve Toplumlardaki Etkisi
Yönetimin politikalarının somut zararlar yaratma endişesi duyan biri için, her yeni başlık bir kıvılcım korkusu yaratabilir – ve korku son derece güçlü bir duygudur. Wayne State Üniversitesi’nde psikiyatrist ve bir nörobilimci olan Arash Javanbakht, “Tehtid ve korku beynimizde öncelikli olur,” diyor. “Korktuğunuzda, aklınızda olan tek şey korktuğunuz şeydir.” Korkunun beyindeki etkilerini iki kategoride düşünün: bilişsel ve duygusal. Bilişsel olarak, korku düşünme yeteneğimizi ele geçirir ve bu da kendi fikirlerimizi ve değerlerimizi düşünmek yerine başkalarının mantığını düşünmeye daha yatkın olmamıza neden olur, diyor Javanbakht. Lee, korkunun ayrıca dikkati bozabileceğini ve insanları bilişsel çarpıtmalara yol açabileceğini belirtiyor. Bu terim, genellikle depresyon ve anksiyete gibi durumları tartışırken kullanılır, beynimizin en kötüyü tahmin etmeye veya küçük olumları görmezden gelmeye odaklanabileceği durumlar. Sonuçta, bilişsel çarpıtmalar, beynimizin ele geçirebileceği uygun zihinsel kısayollar olabilir. Bu alışkanlıklar arasında sonuca varmak ve siyah-beyaz düşünmeye girişmek ve eleştirel düşünme becerilerimizi atlamak yer alır.
Bir duygu olarak, ele alınmayan korku dönüşebilir ve büyüyebilir. Javanbakht, korkunun sıklıkla öfkeye dönüştüğünü belirtiyor. Ve korku ve öfke biriktiğinde, bunlar aşırıya kaçma, ayrıca yorgunluk ve üzüntü haline dönüşür. Eğer biri bir durumu kontrol edebileceğine inanmadığında, bu duygusal kokteyl, duraklama yaratabilecek bir çaresizlik hissi yaratabilir – sanki bir çıkış yolunun sonunda nihayet bir kaçış yolu açılsa bile, durdurabileceğine inanmadığı şoklar arasında kalan bir kafeste laboratuvar hayvanı gibi.
Bunun üstüne, haberler hakkında endişelenmek, insanları güncel olayları daha da yakından takip etmeye iter. “Anksiyete, bilgi arama ihtiyacımızı uyarır,” diyor Young. Ancak kaotik zamanlarda, bir sonraki haber hikayesi aslında anksiyeteyi çözmez – ikinci veya üçüncü veya onuncu da değil. Ve eğer korkuyu bireyin bilişsel ve duygusal olarak yönetmesi zorsa, etkileri başka insanların da korktuğu durumlarda daha da derin olur. Çünkü insanlar temelde sosyal varlıklardır ve birbirlerinin duygularına uyum sağlarız; yerel topluluklarımızdaki bağlantılarımız, insan türü olarak hayatta kalmamızın nasıl olduğunu gösterir.
Bugünün dijital olarak bağlı dünyasında ise, maruziyetimiz sadece bize ve günlük arkadaşlarımıza yönelik tehditlere gitmiyor. Şimdi yüzlerce veya binlerce çevrimiçi bağlantıya sahibiz ve duygusal olarak bu insanların duygularına yakın bir erişimimiz var. Korkmuş ve öfkeli hissediyoruz, çevrimiçi gidiyoruz, başka insanların korkmuş ve öfkeli olduğuyla karşılaşıyoruz ve bu bize bulaşıyor. “Takım arkadaşlarımızın öfkeli, endişeli ve kaygılı olduğunu gördüğümüzde, doğal ve uyumlu tepki, deneyimlerinin bulaşıcısı olmamızdır,” diyor Young. Ve korkumuz zaten bilişsel yeteneklerimizi azalttığı için, başka birinin dünya görüşünü anında kendi görüşümüz olarak kabul etmeye daha meyilliyiz – özellikle onları bir lider olarak görüyorsak, diyor Javanbakht.
İlerlemek
Recent weeks can be best understood by considering the experience of a car accident, says Fathali Moghaddam, a Georgetown University psychologist who has studied the psychology of democracy and dictatorship. “You’re in a state of shock, and you are just trying to adjust to what happened,” he says. “The car is damaged; you are hurt; everything is bewildering.”
In the moment, the shock can feel so intense that it’s difficult to imagine life ever feeling normal again. But psychologists know that humans adjust to their circumstances—and surprisingly quickly. What feels unbearable in the short term can become more manageable with time. “We have to adjust,” Moghaddam says.
It can be difficult advice to heed in the throes of fear and the feeling of being overwhelmed, but experts also encourage us to remember that people of many generations have encountered crises before. “We are not the first cohort in humanity to face existential threats,” Lee says.
Although some people in the U.S. are certainly in immediate risk, many, realistically, are not. And as unpleasant as 2025 may seem for people living today, the modern era is still an improvement over much of the past, Javanbakht notes. “At the end of the day, we are living in one of the safest, most prosperous times of humanity,” he says. “But we have lost sight of that.”
So know that, on both an individual and societal level, as difficult as you might find this time, things will become more manageable. All the experts interviewed for this article also shared recommendations on ways for emotionally struggling people to manage the current situation and stay healthy.
Coping Strategies to Stay Informed without Feeling Drained
J.A. Bracchi/Getty Images
Take a deep breath. Do so literally and figuratively. Breathing deeply will help your body recognize that, right now, you are safe, allowing your cognitive brain some room to come back online. And you may need a broader pause—an hour, a day, even a weekend away from the news—to evaluate where you are and what you need. “When our system is so taxed, we have to be mindful and step back,” Lee says.
See the bigger picture. To make the task of processing the Trump administration’s relentless flood of actions a little less daunting, Young recommends considering them within the larger narrative of the president’s goals and priorities. For example, staffing and funding cuts at the Centers for Disease Control and Prevention and at the National Oceanic and Atmospheric Administration are all aspects of Trump’s well-known lack of trust in science and scientists. This thought process can make individual news events feel less overwhelming, Young says. “Actually, that tidal wave is all coming from one place,” she says. “I think that that reframe is essential.”
Limit news consumption. Experts encourage people who are struggling with the news to manage their exposure—while still staying reasonably informed. There are plenty of options: People who usually watch news programs can consider reading articles instead. Those accustomed to checking the news all day long can establish one or two set times each day to catch up. And people who find themselves doomscrolling on social media can reduce their exposure.
Lee encourages people to use common behavioral-change tactics to make this process easier. For example, you can make doomscrolling more difficult by setting time limits for specific apps on your phone or by unplugging your router at a certain time, and you can make healthier habits easier by keeping a book or walking shoes close at hand. You can also manufacture a “fresh start” and recruit a friend to help you monitor your progress.
Stay with science. Moghaddam argues that, given Trump’s authoritarian leanings, standing up for science has become particularly important. “Science is the most democratic procedure that humans have invented,” he says—and he expects attacks on science to ramp up as the administration continues.
Even as the chaos surrounding scientific funding persists, Young encourages active researchers to resist the temptation to get distracted. “Not only do you still have work to do, but you have an obligation to get to work,” she says. “And do it without feeling guilt about what you’re doing. Because if you are in the scientific community, your work is the production of knowledge.”
Reach for something good. Javanbakht points out that it’s valuable to balance one’s political news intake with stories about science, the arts, sports, and more. These articles give your brain a break from fear and keep it cognitively active. Similarly, he and others encourage people to look for good things in life more generally as a way to stay even-keeled.
Connect with ourselves and other people. If current events are affecting your perception of yourself and your impact on the world, Young recommends picking up a pencil. Writing about what’s happening can help your brain look at your role in a new way. “There’s a lot of amazing work from the mental health literature on people writing their own narrative and how it can shape how we view ourselves and our own agency,” Young says. “Writing can help people construct an image of themselves anew.” Writing about your values or the ways you’re showing up for the people in your life might be steadying when things are difficult.
And connecting with other people—offline and not about politics—is also grounding. Good conversations not only help fortify our brain against a fear-induced shutdown; they also strengthen our community ties and remind us of the world beyond politics. “Rediscover the art of the dinner party, of the game night,” Young says.
Take action. Most of all, researchers recommended simply doing something—anything, really. Javanbakht recommends exercise, given that plentiful research shows its deep mental health benefits. Young emphasizes that reaching out to elected officials, building community and volunteering can all counteract the paralyzing effects of fear-inducing news. “Your local school board is still holding meetings,” she says. “Your town hall is still trying to figure out ‘Are you going to get the money to fill the potholes or not?’”
And for her, taking these actions are the real point of reading the news anyway. “News consumption is not an end in itself,” she says. “From a democratic theory standpoint, news consumption is a means to become informed to act.”
