Korkutucu bir gelecek distopyasında geçen bir roman, özgürlüğe doğru bir yol çiziyor. Roman, Gliff, ödüllü İskoç yazar Ali Smith’ten bir eser. Büyük Britanya’nın totaliter bir versiyonunda, yan yana duran bir geçmiş veya yakın gelecekte, insanlar ya işçi drone’lardır ya da belirsiz gri bir otorite tarafından “doğrulanmamış” olarak kabul edilen istenmeyen kişilerdir.
Smith’in didaktikliği, konuşma içinde gizlenmiş, kelimelerin küçük tarihleri ve dilin değişkenliği hakkında zeki derslerle dolu olan bu hikaye, gerçek ve zorunlu kelimelerin açıklanmış ve analiz edilmiş biçimlerinden geçer. Önde iki çocuk, terk edilmişlik katarına düşerek yuvalarını bulmaya ve doymaya çalışırlar. Sevdalı ihbarcı annelerinden ayrıldıktan sonra, onları emanet ettiği adamdan ve sonunda gizemli bir şekilde birbirlerinden ayrılırlar.
Smith’in distopyası, kırmızı boya çizgileri ve onları çizen “Supera Bounder” makineleri gibi birçok hayali tarzı içerse de, yarattığı gözetim devleti, zaten var olan kurumsal olarak onaylanmış gözlem ve baskı biçimlerinden çok da uzak değil. İngiltere’de kapalı devre TV kameraları yaygındır; ABD’de ise özel şirketler kişisel verilere neredeyse sınırsız erişime sahiptir.
Gliff, distopyanın artık bir karşıt gerçek olmadığını öne sürüyor. Artık açıkça mevcut ve yaygın olan distopya, zincirlerimizi atmak bizlere düşüyor.
